MİLLİ MÜCADELE..!

Geçen hafta milli mücadele vardı sahalarda. Gerçi bu mücadeleden toplam 30-35 kişinin haberi vardı. Yanlış anlamayın milli mücadele derken uluslar arası profesyonel bir maçtan söz etmiyorum. Bizim gibi her yıl gaza gelinip halı saha maçı yapan, bütün bir yıl boyunca önüne geleni yiyip, göbekleri şişiren, kimisinde alkol, kimisinde sigara; saha alındıktan sonra yaklaşık 6-7 gün öncesinden sigara bırakma, sağlıklı yaşama, diet yemekler, kondisyon yükleme gibi geyikleri çeviren, 30 yaşa yakın ve 30 yaş üstü adamları milli mücadelesi.




Yılda birkaç kez bu tür maçlar yapıldığından oyuncular psikolojik olarak bu tür karşılaşmalara tam konsantre olurlar, fakat vücudlar? Akılın düşündüğüne cevap veremeyen vücud, dönmeyen beller, güçsüz kalan bacaklar daha maçın ilk dakikalarında sinyal gönderir beyine “beni değiştir” diye…
Halbuki taktik ve streji uzmanı olan (ki bu uzmanlık alanı Championship Manager`den ve Pro Evolution Soccer`dan gelmedir) adamların maç öncesi yaptığı taktikler akıllıcadır. Sanırsın Barcelona-Real Madrid maçı. Taktik o derece iyi yani…

Ve maç başlar…

00 – 10 dakika : Gayet iyi tempo ve ayağa direk paslar
10 – 20 dadika : Maç kafa kafaya gidiyor ama rakip üstünlüğü yavaş yavaş ele geçiriyor
20 – 30 dakika : Maçın kontrolü tamamen rakipte, ilk dalak şişmesinin, nefes kesilmenin olduğu anlar

İlk yarı biter, saha kenarında duran küçük şişe sular lıkır lıkır içilir, hafif soluklanılır.
Taktik tekrar gözden geçirilir (olm niye yerinde durmuyorsun, geri gelsenize, hiç pas atmıyorsun, her ayağına aldığın topu kaleye vurma vs.)

Ve ikinci yarı başlar…

30 – 35 dadika : Düzen fena değil, takımda bir toparlanma var
35 – 40 dakika : Eyvah dalaklar yine şişti! (Maçtan önce yorulan defansa geçsin dendiğinden tüm takım defansta)
40 – 50 dakika : Maç iyice koptu, rakip dalgasını geçiyor. Biz ise iki pas yapamıyoruz.
50 – 60 dakika : Maçtan ümidini kesen herkez ileri çıkmış, beleşe bekleyip birkaç gol atarım düşüncesinde ama geriden top çıkartan kimse yok.

Ve maç bitti…

Maç kaç kaç derseniz inanın kimse bilmiyor. Ama tahminimce 10 gol fark yemişizdir.
Geriye kalan ise; yorgun bacaklar, sıkışan ciğerler, ağrıyan başlar…

Temenni: Birkaç hafta sonra daha güçlü olacağız, takımımız daha yeni, bu maçı unutup önümüzdeki maçlara bakacağız, bu takıma birkaç takviye yaptık mı, bizi kimse tutamaz…

Cenk